بررسی اثرات دوزهای مختلف اریتروپویتین بر هیستوپاتولوژی آلزایمر القاء شده توسط استرپتوزوتوسین در رت نر نژاد ویستار

مقدمه: اریتروپوئتین یک فاکتور رشد خون ساز است. این ماده به عنوان یک محافظت کننده قوی سلول می تواند بقاء سلولی را در طول آسیب های متفاوت وارد شده به سیستم عصبی مرکزی مانند آلزایمر القائی در هیپوکامپ را افزایش دهد. اگرچه، سد خونی مغزی از ورود پروتئین های بزرگ مانند اریتروپوئتین (34 کیلو دالتون) به مغز جلوگیری می کند. هدف: از این مطالعه یافتن روشی جایگزین نسبت به روش مرسوم تزریق صفاقی برای تحویل اریتروپوئتین به مغز توسط دور زدن سد خونی مغزی است. روش ها: نرهای بالغ ویستار جهت القاء آلزایمر توسط تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین، بیهوش شدند. اولین تزریق اریتروپوئتین به صورت سیسترنامگنایی، بعد از القاء آلزایمر انجام شد و سپس برای 3 روز تزریق سیسترنامگنایی با دوز های متفاوت جهت تعیین دوز مناسب انجام شد. حیوانات به 6 گروه آزمایشی جهت ارزیابی اثرات غلظت های مختلف اریتروپوئتین در مقایسه با نمونه کنترل تقسیم شدند. نتایج: اریتروپوئتین با دوز هایu/kg 50و 100 به شدت میزان اختلالات حافظه را کاهش داد و در دوز 500 به دلیل مسمومیت دوزی اختلالات حافظه افزایش یافت. نکته قابل توجه اینکه در تمام دوز های تعیین شده برای تزریق در سیسترنامگنا سطح هماتوکریت در حد طبیعی باقی مانده بود. این داده ها نشان می دهد که اریتروپوئتین اثرات ضد التهابی و ضد آپپتوزی، حتی با القاء آلزایمر در موش های رت دارد. این فعالیت های اریتروپوئتین ممکن است در کاهش آسیب های مغزی به دنبال القاء آلزایمر نقش داشته باشد.